Rozliczenie wspólnika opuszczającego spółkę jawną to proces wymagający precyzji i znajomości przepisów. Kluczową rolę odgrywa tutaj art. 65 Kodeksu spółek handlowych, który wskazuje, że podstawą rozliczenia powinno być sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki.

 

W praktyce stosuje się dwie główne metody wyceny:

  • Metoda majątkowa – opiera się na oszacowaniu wartości majątku spółki, uwzględniając aktywa i pasywa. Jest to podejście, które odzwierciedla aktualny stan materialny przedsiębiorstwa.
  • Metoda dochodowa – uwzględnia przyszłe korzyści ekonomiczne, jakie spółka może generować w oparciu o dotychczasową działalność.

Często stosowaną metodą, na którą wskazuje orzecznictwo sądowe, jest wycena według metody majątkowej skorygowanych aktywów netto. Polega ona na skorygowaniu wartości bilansowej składników majątku przedsiębiorstwa do ich aktualnych wartości rynkowych a następnie pomniejszeniu tak uzyskanej wartości o kwotę zobowiązań. Należy jednak pamiętać, że ta metoda, choć praktyczna, nie zawsze odzwierciedla pełny potencjał ekonomiczny przedsiębiorstwa.

 

Damian Mazanowski, w swoim artykule dla dziennika Rzeczpospolita podkreślił, że proces wyceny udziałów kapitałowych wspólnika występującego ze spółki wymaga indywidualnego podejścia, a wybór odpowiedniej metody ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia równowagi interesów stron.

 

Zapraszamy do lektury: LINK