Fundację rodzinną może założyć jedynie osoba fizyczna – obywatel polski jak i cudzoziemiec. Wymóg, by fundatorem były jedynie osoby fizyczne, wynika przede wszystkim z charakteru fundacji rodzinnej, polegającego na realizacji przez nią celów prywatnych fundatora i zarządzaniu – należącym wcześniej do niego – majątkiem.

W przypadku gdy fundacja rodzinna ma większą liczbę fundatorów, mogą oni wykonywać prawa i obowiązki fundatora wspólnie. Przy czym w statucie można przewidzieć inny sposób wykonywania praw i obowiązków fundatora poprzez przykładowo powierzenie ich wykonywania niektórym z fundatorów albo jednemu z nich.

Jeśli fundatorami fundacji rodzinnej będą małżonkowie, a beneficjentami, obok fundatorów, dzieci czy też inni bliscy należący do tzw. grupy zero (w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach), to korzystać oni będą z preferencji podatkowych – tj. zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie wypłaty świadczeń na rzecz beneficjentów lub wypłaty mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej.

Stopień zaangażowania fundatora i jego wpływ na fundację rodzinną zależą jedynie od jego woli. Status fundatora oraz wiążące się z nim prawa i obowiązki są jednak niezbywalne. Oznacza to, że po śmierci fundatora jego rola kategorycznie się kończy, a zatem status ten nie zostanie przeniesiony na jego spadkobierców.

Fundator co do zasady nie odpowiada za zobowiązania fundacji rodzinnej. Transfer majątku przez fundatora na fundację rodzinną powoduje, że od momentu przeniesienia tego mienia fundacja rodzinna samodzielnie odpowiada za nie, jak również za związane z nim zobowiązania.